We zijn alweer een paar dagen terug, maar we leven nog in een roes. Voor het eerst in een aantal jaar, ik denk een jaar of 4, hebben we een superrelaxte vakantie gehad. We waren namelijk 4 weken (min een weekend) in Lignac, Frankrijk, op een camping, die volledig ingericht is voor mensen met een beperking. Ik ga je uitgebreid vertellen over onze vakantie op Camping Parc de la Brenne

Onze vakantie start in de auto

Op maandag 24 juli jl. stapten we om 5 uur ‘s ochtends in een volgeladen auto. De vouwwagen hadden we het weekend ervoor al ingeladen en aan de auto gehangen. Thijs zit achterin in zijn aangepaste autostoel en hij is het rustigst als er iemand van ons naast hem zit. De koeltas met eten en drinken voor onderweg tussen hem en de ander in. Het is zo’n 780 km rijden naar Camping Parc de la Brenne, dus hadden we, inclusief elke 2 uur stoppen, berekend dat we er zo’n 10 uur over zouden rijden. Onderweg ging het erg goed. Pat en ik reden om en om en Thijs heeft voornamelijk op zijn iPad gespeeld onderweg. Die stops waren wel echt nodig, want Thijs moest echt wel even zijn energie kwijt. We stopten dan ook steeds bij een plek met een speeltuintje. Alleen bij de tweede stop was het speeltuintje gesloten, omdat er iets kapot was. Dat was wel erg jammer. Omdat wij een vouwwagen hebben met kleine wielen, konden we max 105 rijden onderweg, wat resulteerde dat we er geen 10 uur, maar 12 uur over hebben gedaan. Maar dat mocht de pret niet drukken.

Camping Parc de la Brenne

We kwamen rond 5 uur ‘s middags aan op de camping en we hadden al afgesproken, dat we alleen het slaapgedeelte van de vouwwagen zouden opzetten voor de eerste nacht. Dat was eigenlijk best snel gedaan, alleen zijn wij met de vouwwagen alleen in Nederland op vakantie geweest, dus die zandharingen, die wij hadden, kwamen met geen mogelijkheid in de rotsachtige grond. Gelukkig heeft Tim, de campingeigenaar, ons enorm geholpen met wat rotsharingen en hebben we de volgende dag onze eigen rotsharingen kunnen kopen.
De camping, van Nederlandse eigenaren, ligt heel afgelegen, wat ik wel fijn vind, en beschikt over 12 kampeerbungalows, 18 safaritenten en 34 kampeerplaatsen. Daarbij zijn er 4 sanitair gebouwen met 4 aangepaste badkamers. Ook zijn er hoog/laag bedden en plafondliften te verkrijgen. Er is een zwembad, dat geheel omheind is en er zijn 5 speeltuintjes, die ook geschikt zijn voor kinderen met een beperking. Ook is er een snoezelruimte. Het restaurant heeft twee terrassen. Een terras dat uitkijkt op het zwembad en aan de andere kant een terras op de binnenplaats. De camping is zeer overzichtelijk. Je hebt geen GPS horloge voor kinderen nodig. WiFi is vooral bij het restaurant, maar voor de campingplek had ik onze eigen WiFi hotspot meegenomen.

Het animatieteam op de camping

De nederlandstalige begeleiding en animatie ligt in de handen van Stichting Vrienden van Domaine de Puylagorge. Een heel team van vrijwilligers, veelal broers en zussen van kinderen met een beperking, staan 8 weken klaar om je kind (met en zonder beperking) begeleiding op maat te bieden. Ja, de brusjes (broertjes en zusjes van kinderen met een beperking) hebben het hier ook fantastisch. Niemand vraagt waarom zijn of haar zusje in een rolstoel zit of waarom hij of zij van die ‘gekke’ geluiden maakt. Ook de brusjes kunnen hier lekker zichzelf zijn.

Vrijwilligers van het animatieteam

Op zondag komt er een vrijwilliger naar je accommodatie en stelt zich voor als de begeleid(st)er voor de aankomende week en vraagt alle bijzonderheden over jouw kind. De begeleiding op maat is van maandag tot en met vrijdag van 10:00 tot 12:30 uur en van 14:00 tot 16:30 uur en te vergoeden vanuit PGB Tussen de middag eten de kinderen bij hun ouders, maar er is ook de mogelijkheid om je kind te laten overblijven. Van de 4 weken hebben wij dat de laatste 3 weken op dinsdag en donderdag gedaan. Zo konden Patrick en ik samen even een kasteel bezoeken of samen fietsen. Ook zijn we een keer samen met een groepje andere ouders gaan kanoën.

Uitgerust vs ‘werk’vakantie

In de weekenden is er geen animatie op de camping en zijn we met Thijs dorpjes gaan bezoeken (met speeltuintjes uiteraard). Met andere ouders en kinderen zijn we naar een safaripark geweest. Ook zijn we met z’n drietjes gaan fietsen op een Vélorail in de buurt. Echt heel leuk en écht quality time met het gezin.
Omdat Thijs meervoudig beperkt is en daardoor geen gevaar ziet, zijn eigen kracht niet kent en een wegloper is, zijn andere vakanties vaak ‘werkvakanties geweest. Je moet continue achter Thijs aanlopen. En nu hebben we een superrelaxte vakantie gehad, waar we goed hebben geslapen, leuke mensen hebben ontmoet, mooie ontroerende gesprekken hebben gevoerd, ontzettend gelachen hebben en bovenal uitgerust zijn. We hebben voor volgend jaar alvast wederom 4 weken geboekt!